Onze eerste date!
Augustus 2019
Vandaag was het dan eindelijk zo ver... ik mag Frodo van dichtbij gaan ontmoeten. Ondanks dat er een paar meter tussen ons in zit, lijkt het wel alsof ik hem heel goed ken. Maar misschien klikt het wel helemaal niet tussen ons?? en dan?? Daar hadden mijn baasjes toen ze ons kochten nog niet over nagedacht. Mijn baasjes begonnen zich steeds meer zorgen te maken.. wat als ze niet samen kunnen, hoorde ik hen vaak zeggen. Ze wilden ons allebei houden... Gelukkig wilde oma (de moeder van ons baasje) dan heel graag één van ons hebben en zouden we allebei een andere partner krijgen die bij ons zou passen.
Maar gelukkig was de hoop nog niet opgegeven en gingen onze baasjes heel hard aan de slag, zodat het zou gaan klikken tussen ons. Er zijn een heleboel koppelingsmethodes, maar ja, wat was dan de goede methode voor ons? Na veel onderzoek op het internet kozen mijn baasjes ervoor om ons te koppelen op neutraal terrein
Er stond een grote ren in het midden van de woonkamer en ons normale verblijf werd afgedekt met een grote deken, zodat we die niet meer konden zien. Allebei tegelijk kwamen wij in de ren terecht. Eigenlijk hadden we eerst geen oog voor elkaar en onderzochten we ons neutrale verblijf. Frodo toonde daarna veel interesse in mij, maar dat ging voor mij een beetje te snel... ik liep weg en ging even smikkelen van mijn groenten. Frodo was daar veel te druk voor en was alleen maar bezig om mijn aandacht te trekken. Stiekem begon ik dat steeds leuker te vinden.
Mijn baasjes bleven erbij staan met ovenhandschoenen aan, zodat ze konden ingrijpen als we zouden gaan vechten. Gelukkig gebeurde dit niet, maar mijn baasjes bleven heel alert en hielden alles in de gaten. Ik merkte wel dat er een rustige sfeer in het huis kwam en ik voelde dat mijn baasjes blij waren dat het zo goed tussen ons ging.
Frodo en ik bleven aan elkaar snuffelen..... en toen daarna gingen we allebei languit liggen... wel van een afstandje, maar wat was dit een goed teken zeg!!
We waren een uur verder en we trokken steeds meer naar elkaar toe en uiteindelijk lagen we gewoon tegen elkaar aan! Wat voelde ik mij fijn bij hem. Zijn geur voelde als thuiskomen... We werden verwend door onze baasjes, want we kregen zoveel lekker eten. Liefde is samen eten!
Mijn baasjes hadden mijn hok grondig schoongemaakt, zodat het niet meer naar mij rook. Het ging zo goed tussen ons dat mijn baasjes dachten dat wij klaar waren voor de volgende stap... we mogen naar ons vaste verblijf! Ook hier waren we dikke vriendjes, maar opeens bleef Frodo maar achter mij aan rennen... hij kreeg opeens heel veel last van zijn hormonen! Dat was voor mij niet fijn! Ik kon nog geen eens meer een plasje op de wc doen. Mijn baasjes wilden dit nog even aankijken, maar dit was voor mij echt niet te doen...
Daarom werden wij weer terug gezet in ons neutrale verblijf. Ook hier merkte ik dat Frodo soms last had van zijn hormonen, maar in dit verblijf wat dat een stuk minder.... gek eigenlijk he? Maar omdat mijn baasjes zagen dat we het zo goed konden vinden, bleven ze volhouden en wat ben ik daar uiteindelijk blij om.
In de ochtend en avond had ik helemaal geen last van Frodo, maar na de lunch werd hij elke keer weer onrustig... zijn hormonen gierde door zijn lichaam en ik ging echt niet toegeven hoor! Want stiekem ben ik de baas hihi! Mijn baasjes bleven in de nacht op de bank slapen, zodat ze ons in de gaten konden houden als het fout ging.
Na het weekend moesten mijn baasjes weer aan het werk, maar het zat ze niet lekker om ons alleen te laten, omdat Frodo toch een beetje onvoorspelbaar was... daarom regelde ze oma om op ons te passen. Ook zij schrok ervan toen bij Frodo zijn hormonen tot leven kwamen. Gelukkig bleven ze volhouden om dit door te zetten, want we konden ook heerlijk naast elkaar liggen en elkaar likken. Na een week werd Frodo steeds rustiger en lagen we steeds meer en meer tegen elkaar. Ondanks dat ik soms moe werd van Frodo heb ik hem nooit pijn gedaan... ik wilde zo graag bij hem zijn.
Uiteindelijk zijn we drie weken in het neutrale verblijf geweest en waren we daarna wel toe aan ons nieuwe verblijf waar we de rest van ons leven gaan samenwonen. Mijn baasjes hielden hun hart vast... nergens voor nodig, want we waren meteen dol gelukkig in ons nieuwe huisje. Af en toe rende Frodo wel eens achter me aan, maar stiekem begon ik dat wel leuk te vinden! Ik rende wel weg, maar daarna maakte ik meteen een bunnyflop en kwam Frodo naast me liggen. Ik weet dat dit bij Frodo hoort en wat bij Frodo hoort dat vind ik leuk hihi.
Nu zijn we meer dan een jaar verder en nog steeds zijn we gelukkig met elkaar! En ja één keer in de zoveel tijd rent Frodo nog steeds achter me aan en dan hoor ik me baasjes lachen en zeggen: 'weet je nog een jaar geleden?' Daarna kruip ik zo dicht mogelijk tegen Frodo aan en weet ik dat mij geen beter vriendje kan wensen!
Snif snif,
Hompie