Zwanger of toch niet?

2019

De lente is aangebroken... ik zie Frodo vaak vanaf een afstandje en wat kan ik hem dan goed ruiken. Ik voel dat ik wil voortplanten en ondanks dat ik geen fysiek contact met Frodo heb gehad denk ik dat ik zwanger ben. Dat is toch best gek eigenlijk...

Ja je zou denken van wel, maar de hormonen gieren door mijn lijf en ik ben er van overtuigd dat ik kleintjes ga krijgen. Ik ga beginnen met het maken van een warm nest. Al het hooi wat in mijn hok ligt, gaat naar het nest toe. Mijn baasjes begrijpen niet wat ik allemaal aan het doen ben en gaan meteen op onderzoek uit... ze willen ook altijd alles weten. Wel heel lief dat ze mij zoveel hooi geven, want zo kan ik een heel mooi nest maken. 

Mijn nest is zo goed als klaar... maar als laatste trek ik plukken haar uit mijn vacht om het nest te isoleren. Dit zorgt er straks voor dat mijn kleintjes het lekker warm hebben. 

Mijn baasjes beginnen bijna te twijfelen of ik niet stiekem bij Frodo ben langs geweest hihi.

Sommige voedsters kunnen chagrijnig en agressief gedrag vertonen als ze zwanger zijn, maar dat had ik gelukkig niet. Ik vond de aandacht juist wel heel fijn. Wel at ik een stuk minder dan normaal. Ik wilde alleen maar verse brokjes en snoepjes en mijn groente liet ik staan.

Na een week besefte ik mij dat ik geen kindjes zal gaan krijgen... ik was schijnzwanger. Naar mijn nest heb ik niet meer omgekeken en ik begon weer netjes mijn groenten op te eten.  Het is wel heel belangrijk dat mijn nestje niet meteen weggehaald zou worden. Het zou zomaar gekund hebben dat ik dan weer helemaal opnieuw zou beginnen met het maken van een nest. Dit had mij heel veel energie gekost... gelukkig hebben mijn baasjes het pas na twee weken weggehaald toen ik er niet meer naar om keek.

Een paar weekjes later werd ik gecastreerd en heb ik hier gelukkig nooit meer last van gehad... want ik kan je vertellen dat het best wel even pijn doet als je denkt dat je kleintjes gaat baren en dat je ze uiteindelijk nooit gaat krijgen...

Snif snif,

Hompie